Coffee plantation en Waterfall

Eergisteren zijn we naar de watervallen geweest, tempel bezocht bij de Elephant cave. Deze afgelopen dagen zijn heilige dagen in Bali. In elke tempel worden ceremonies gegevens voor de locals. De religie in Bali is voornamelijk Hindoeïsme en moslim enkele katholiek.

De waterfall was adembenemend mooi. Wel heel veel trappen lopen in die bloed hitte maar het zeker waard. Het uitzicht was formidabel en uitzonderlijk mooi. Alle watervallen bezoeken in Bali is onbegonnen werk dus we hebben het bij deze gehouden. Ook die honderden trappen werd ik niet heel enthousiast van, moet ik eerlijk zeggen. Ook de muggen in Bali zijn bloed irritant. En hier smaken we ook lekker blijkbaar. Op 1 plek 5 keer gestoken worden is geen overdrijven.

Eveneens heb ik in het hotel nog een algehele massage gehad van uur. Voor de ontspanning. Ik had het nodig... onthaasten ect ect. En dat voor 7 euro. Voordat ik op het vliegtuig stap ga ik nog een keer. 

Hayden en ik hebben de vakantie van. Ons leven. We zijn allebei ontzettend aan het genieten en stil van. Zo mooi is het hier 

Na de waterfall zijn we door gereden naar een minder drukke coffee en thee plantation. Waar we uitleg kregen over de Balinese coffee boon. De luwak boon. Over de plantages lopen mangoose, soort van katten die de bonen opeten. Hun ontlasting wordt dan opgeraapt door plantage werkers. Het grappige was dat we werden rondgeleid door een met een shirt aan waarop stond, ook collector. Vond het nogal apart en dacht, zal wel Hip zijn hier. Nu begreep ik waarom. In de maag van de mangoose wordt de boon gefermenteerd en dat uit de poep gehaald. Gedroogd en gepeld, dan verbrand om deze bacterievrij te maken. En vervolgens gemalen of niet. Dit is koffie. Op de plantage werd ook allerlei kruiden verbouwd. Tot aan kaneel ect. Indrukwekkend en mooi om te zien. Daarna zijn hebben we verschillende soorten koffie geproefd en dat was echt heel lekker. Tot mijn verbazing. We hebben inclusief de thee wel 10 verschillende soorten gedronken.

Om hier te komen hebben we de mooiste wegen gezien dwars door de bergen heen. Ook wegen die aan de ene kant een waterfall heeft aan de andere kant restaurants of huizen. Raar contrast.

Maar... In de auto, je raadt het al ..de koffie begon zijn werk te doen. 🥴Toen ik de zweetdruppels op mijn voorhoofd voelde van het ophouden en dacht ik .. oke .. dit ga ik niet redden. En ik vind naar het toilet gaan bij een ander al zo erg, laat staan in Indonesië. Hotel lukt inmiddels..maar daarbuiten minder. Kadek begreep de boodschap en stopte bij een supermarkt. Lief, maar toen ik ontdekte dat ik al hurkend boven een gat in de grond moest hangen, moest ik bijna overgeven en huilen tegelijkertijd.🤮 Dus ik weer Rennend naar de auto. No words needed, Kadek begreep de boodschap. Heel snel gestopt bij het restaurant waar we later ook nog even. Geluncht hebben. Met wederom een prachtig uitzicht. Ik dacht ze hebben hier eend. Met in hoofd de Peking eend van onze afhaal chinees besteld. Best wel een lichtelijk stomme actie.... Want dit was gesmoorde eend in een Balinese curry. Niet heel slecht maat wel uitermate teleurstellend wanneer je wat anders in gedachten hebt. Hetzelfde wanneer je blij gemaakt wordt met een wijntje en het blijkt alcohol vrij te zijn ✋

De next stop was de kunstgalerie. Super mooi echt waanzinnig schilderijen van modern tot echt Balinese kunst. Ik voelde mij alleen oncomfortabel want er loopt de hele tijd waar je ook gaat een kunstenaar mee. Op zich leuk voor vragen maar het betreft een verkoop techniek. Lees: opdringerig. Dus ik was best snel klaar daar. Kan daar niet goed tegen ook al begrijp ik het wel. Maar ik wil net zoals elke Nederlander, kijken en niet kopen 🤟

Van daaruit naar een Local market gereden, de echte pasar Malam zeg maar. Ook heel gaaf maar ik werd helemaal gek. Er komt echt een hele zwerm verkopers op je af en die willen van alles van je. Turkije is er niets bij. Ze zijn hier alleen een stuk aardiger en minder agressief. Maar om dat zo te houden heb ik tegen kadek gezegd mij inmiddels in de auto te gooien. 😉 

Inmiddels was het alweer 16 uur en we waren al vanaf 8 uur op pad. Dat moet wel met dit verkeer in Bali. Op de terugweg wilde ik nog even pinnen. Daarna bij de naastgelegen winkel sigaretten halen. Ik zou niet mezelf zijn als ik er in de auto achterkom dat ik mijn telefoon in de pinbooth heb laten liggen. En ja...dan is dat verkeer echt niet handig. Je kunt niet keren ofzo op de weg. Dus ik denkend aan ons Amsterdam, uit de auto gerend en naar de pin gerend.... Gelukkig het lag er nog. Hayden zei ..nou mam, heb je toch nog gerend deze vakantie! Ze lachtte mij net iets te hard.... 😉😂😂